0 बर्ुबकहरुको बर्ुबक आईस(ब्रेक

-अकेला-
अमरत्व प्राप्त गर्न मानिसहरु अनेकौँ हत्कण्डा अपनाउँछन्। कोही केतिर
लाग्छन्, कोही केतिर। जो जतातिरै लागे पनि अमरत्व जो कोहीलाई नसिव
-भाग्य) कहाँ - गिनेचुनेका खुश्नसिव -भाग्यमानी) लाई मात्रै यो शौभाग्य
प्राप्त हुन्छ। प्रशस्ती, प्रशंसा वा ख्याति त बहुतले पाउँछन्, अमरत्व
पाउँदैैनन्। किनकि, पद, पैसा र प्रतिष्ठाले पाईने चिज त होईन अमरत्व।
यसको निम्ति जुन कुराको खाँचो पर्छ, जो कोहीमा त्यो हुँदैन। अर्थात,
चराचर जगतका सबै जीवमाथिको यस्तो प्रेम, जो निश्काम् भावले गरिन्छ र
त्यसैबाट व्यक्तिले परमानन्दको अनुभूत गर्दछ।
आजकल, मुलुकका सबै साना(ठूला पत्रपत्रिकाहरुमा लगात्तार केही दर्ुलभ
तस्वीर र दृश्यहरु देखापरिरहेका छन्। ती तस्विर र दृश्यहरु यस्ता छन् कि
जसको निम्ति हामी महिनौँदेखि ललायित र प्रतिक्षारत थियौँ। क्यामरामेन
मित्रहरुद्वारा आफ्ना क्यामरामा कैद गरिएका ती दृश्य र तस्विरहरुलाई न
केवल संयोगै मात्र मान्न मिल्छ, अपितु त्यसको दर्शन गर्न पाउनु हामी
जस्ता देहाति, अन्पढ र गवाँरहरुका लागि अहोभाग्यकै कुरा पनि हो। अहिँसाका
प्रतिमर्ूर्ति महात्मा गान्धीको सम्झनामा आयोजित श्रद्धाञ्जली सभा र
काँग्रेस सभापतिद्वारा आयोजित चियापान कार्यक्रममा जम्मा भएर तीन
शर्ीष्ानेताहरुले खिचाएका अलग अलग तस्विर एवं ती दृश्यहरु सम्भवतः
यसपर्ूव विस्तृत शान्ति सम्झौता ताका मात्रै देख्ने मौका पाईएको थियो। कि
कसो पाठक -
महात्मा गान्धीको श्रद्धाञ्जली सभामा देखिएका यी दृश्यले हम्मेसी ग्रहण
मात्रै लागिरहने नेपाली राजनीतिमा देदिप्यमान नक्षत्रहरु जग्मगाईरहेझैँ
लाग्दैन र पाठक - मुलुकको राजनीतिक खिचातानीबाट आक्रान्त जनताको भाग्य
निर्माणका खातिर महाशयहरुको लचकता देखिँदैन र - राजतन्त्रको कुनै
कालखण्डमा गठित नौ महिने सरकारको उपप्रधानमन्त्री एवं लोकतन्त्र
स्थापनाका क्रममा जनताद्वारा पाखा लगाईएका दोस्रो प्रधानमन्त्री,
गणतन्त्रका संवाहक एवं एकीकृत नेकपा माओवादीका अध्यक्ष, बयोवृद्ध नेता
एवं नेपाली काँग्रेसका सभापति र स्वयँ एमाले अध्यक्ष जस्ता हस्तीहरुको यो
अपर्ूव संगम र उनीहरुले खिचाएका ती तस्विरले छिट्टै कुनै
निश्कर्षनिकाल्लान् जस्तो देखिन्न र - महाशयहरुका यी हँसिला अनुहार,
रसिला बोली र जोशिला क्रियाकलापबाट हामीलाई कता कता, के के अनुभूति
हुँदैन र -
उसोभए, के अव आईसब्रेकले र्सार्थकता पाउन लागेकै हो त - के अव, राजनीतिक
तिक्तता(कटुता सकिएकै हो त - के अव, अस्थिर र गोदागोदको राजनीतिबाट हामी
जनता मुक्त हुने नै भईयो त - के अव नेताहरुको ध्याम्पामा घाम लागेकै हो त
- के यिनीहरुको बुद्धि बंगारा पलाएकै हो त - के अव, नेपाली जनताको दिन
फिर्ने नै भो त - के भनिरहेका छन् लामो समयसम्म बोलचालै बन्द गरी एक
अर्कालाई निचा देखाएरै नथाकिरहेका शर्ीष्ानेताहरुका ती दर्ुलभ एवं
अभूतपर्ूव तस्विर र दृश्यहरुले -
निश्कामी, दर्ुवल एवं अर्धनग्न बुढोको जन्मदिन र बि.पी. कोईरालाको
राष्ट्रिय मेलमिलापको परम्परालाई निरन्तरता दिन आयोजित चियापान
कार्यक्रमले राजनीतिक वितण्डाका यी स्रष्टाहरुहरुलाई जुन चतुर्‍यार्ँइका
साथ एकै ठाउँमा ल्यायोे, त्यो बहुतै दर्ुलभ, अभूतपर्ूव र अपर्ूव छ।
पत्रपत्रिकाको प|mन्ट पेजमा छापिएका ती तस्विरहरु, नेताजीहरुका हँसिला
अनुहार र आमोदप्रमोदलाई हर्ेदा त कत्ति पनि लाग्दैन कि उनीहरु फेरी पनि
जनतासँग छल गर्दैछन्। महात्मा गान्धीको बखान गरेरै नथाक्ने यी
नेताजीहरुले अनाशक्त गान्धीको सादापन, सरलता र त्यागको अलिकति अंश अव
आफ्नो जीवन र राजनीतिमा पनि ढाल्लान् त पाठक - के यिनीहरुले आम
मानिसहरुलाई उनीहरुका दर्ुघन्धित सासबाट छुटकारा देलान् त -
बताईन्छ कि जीवनको अन्तिम घडिमार् इश्वर नामको उच्चारण मात्रले पनि
जीवन(मरनको घन्चक्करबाट मुक्ति मिल्छ र परमधामको प्राप्ति हुन्छ।
यसवारे, धमनीमा व्राहृमणवादी सँस्कार बगेका यी महाशयहरुलाईभन्दा बढी
कस्लाई ज्ञान होला - पाप(पुण्य, र्स्वर्गर्(नर्क र जन्म(मरन जस्ता
मामिलाहरुमा महाशयहरुलाई उछिन्न त सकिन्न। परन्तु, यिनीहरु ज्ञानी हुनुको
अर्थ गान्धी अज्ञानी थियो भन्ने त हैन होला। जसले पूरै जीवनलाई गीताकै
आदर्श अनुरुप ढाल्यो र अरुलाई पनि त्यसै मुत्ताविक चल्न(चलाउन अनुनय(विनय
गर्‍यो, के त्यो गान्धी गलत थियो र - नत्र, नाथुराम गोड्सेले गान्धीको
छात्तिमा तडातड गोली दागिरहँदा गान्धीको मुखबाट ुहे रामु नै किन
निस्कनुपर्‍यो - अहिले ननिस्केको ुहे रामु अव कहिले निस्कने -
किन(कोही(केही सिक्न चाहन्नन् कसैबाट - अरेर्,र् इश्वरसँग पनि यत्रो कपट
- आखिर के चाहन्छन् नेताजीहरु -
जीवनको एक यस्तो क्षण, जव कोही, कुनै ठोश निर्ण्र्ााा पुग्दछ, तव पूरै
जीवनशैलि नै बदलिन्छ। जीवनमा यस्ता धेरै क्षणहरु हुन्छन्, जहाँ कुनै
निर्ण्र्ाागरिन्छ, र त्यही निर्ण्र्ाााट पूरै जीवन प्रभावित हुन्छ। यस्ता
कैयन क्षणहरु छन्, जसबाट व्यक्ति, व्यक्तित्व र व्यक्तिको पूरै जीवनशैलि
नै बदलिन सक्दछ। यस्तो क्षण, न केवल राम्रा मानिसहरुमा मात्र, अपितु
नराम्रा मानिसहरुमा पनि आएको हुन्छ। नआएको भए आउँछ। तर आउँछ त जरुर,
जस्ले व्यक्ति, व्यक्तिको पूरै जीवनशैलि नै बदलि दिन्छ र व्यक्तिलाई
कहाँदेखि कहाँ पुर्‍याई दिन्छ। याद गर्नुस त, त्यही एउटा क्षण थियो, जव
तपाईले यस्तो कुनै धुँवादार निर्ण्र्ाागर्नुभो, अनि तपाई, तपाईको
जीवनशैलि नै बदलियो वा भविष्यमा कुनैदिन बदलिनेवाला छ।
अमूक अमूक पेशा वा शौँख जस्तै राजनीति पनि एउटा पेशा वा शौँख नै हो। यो
बाहेक सबैखाले पेशा वा शौँख न केवल आफ्नै निम्ति गरिन्छन्, अपितु आफ्ना
सन्तान(दरसन्तानका निम्ति पनि गरिन्छन्। तर राजनीति मात्रै यस्तो पेशा वा
शौँख हो, जो आफ्नो लागि नभै सिर्फअरुकै निम्ति गरिन्छ। गान्धीको जन्मदिन
र बि.पी.को राष्ट्रिय मेलमिलापको कार्यक्रम पारेर आईसब्रेकमा जुटेका
हाम्रा हस्तीहरुले गान्धी र बि.पी. बाट कम, माफिया एवं कार्यकर्ताहरुबाट
ज्यादा सिक्ने, उनीहरुलाई नै पोस्नथालियो भने त्योभन्दा अर्को दर्ुभाग्य
दुनियामा के होला -
मुखमा रामराम, बगलीमा छुरा र्टाईपको राजनीतिबाट न आईसब्रेक र्सार्थक
हुनसक्छ, न यहाँ कुनै दलको सरकार स्थिर रहनसक्छ, न त मुलुकमा कानूनी
राज्यकै प्रत्याभूति नै। आईसब्रेक नाम दिईएको उनीहरु बीचको सम्वादद्वारा
निकास निकाल्न खोजिरहेका धुरन्धरहरुमा मुख्यतः विश्वास, सहिष्णुता एवं
भाईचाराकै कमी छ। यसको अर्थ हो महाशयहरुले गान्धीगिरी कम् र गोड्सेगिरी
ज्यादा गरिरहेका छन्। नेपाली राजनीतिको समस्यै त्यहीँनेर जेलिएको छ।
सम्वाद, समझदारी र सहमतिको विकल्प त छैन दुनियामा। आखिर, कुन भूतले
सताएको छ यी धुरन्धरहरुलाई - केले खाईरहेको छ यिनीहरुको मुटु - त्यसलाई
त्याग्नु त पर्छ नै। नत्यागिए, मेहनत बेकार जाने मात्र हैन, यो आईसब्रेक
पनि फेल खान्छ र नेताहरुको नेतागिरी नै धरापमा पर्नसक्छ। मान्छेलाई खाने
त पहिला मनकै बाघले हो, बनकाले हैन। पहिला नेताजीहरु त्यसबाट आजाद होउन्।
मासु(चिउरा चबाउनु(चबाईए। चिया(बिस्कुट खानु(खाईयो। गफ्फा, ठट्टा(मस्करी
गर्नु गरिए। गालीगलौज तथा सत्तोसरापको राजनीति बहुत गरियो। किस्सा, कथा र
लेक्चर बहुत दिईयो। तूतू(मेँमेँ तथा शब्द, भाषा र शैलिको राजनीति त बहुत
गरियो। अक्षर र वाक्याँश मात्रै किन - काम पनि गरियोस। केही गरेर
देखाईयोस। विगतले दिएका घाउहरुको स्मरण गरियोस, जसको उन्मुक्तिका निम्ति
बलिदानी हातहरु उठेका थिए, हतियारहरु उठेका थिए। ती मानिसहरुको याद
गरियोस, जसले आफ्ना छात्तिमा यो परिवर्ततका निम्ति हाँसी हाँसी गोलीको
बौछार थापेका थिए। याद, सबैलाई गरियोस। सलाम, सबैलाई ठोकियोस। मुख्यतः
ऐतिहासिक आन्दोलनको गगनभेदी आवाजहरुको पहिचान गरियोस र त्यतातिर लागियोस।
आफ्नै मुखबाट फुत्किएका प्रतिवद्धता एवं पर्ूव सहमतिहरुलाई याद गरियोस र
जनमतको कदर गर्न सिकियोस। बलेको आगो ताप्नेहरुको जमात जहिल्यै पनि ठूलो
हुन्छ, त्यसको पहिचान गरियोस, त्यसको भर नपरियोस। नत्र, यो लोक त गयो
गयो, परलोक पनि बर्बाद हुनेछ। किनकि, राजनीति, दिमागले कम्, दिललेे
ज्यादा गरिने काम हो। याद राखियोस, भिरबाट हाम्फाल्न खोज्नेलाई कसैले
काँध थाप्दैन। राजनीति नगरियोस भन्ने हैन। गरियोस, गज्जवले गरियोस। तर
नेतागिरी कम्, गान्धीगिरी ज्यादा गरियोस। अर्थात, राम्रो राजनीति गरियोस।
स्वस्थ्य, सरल र सहज राजनीति। राजनीति, सानो चित्तले चल्दैन। राम्रो
राजनीतिको निम्त्रि फराकिलो छात्ति चाहिन्छ। मित्रलाईभन्दा बढी माया,
वैरीलाई गरियोस, अरुलाई, आफुलाईभन्दा बढी माया गरियोस। अमर हुनेे हो भने
छक्कापञ्जाको राजनीति त्यागियोस र हजार हजारका कट्कटिया नोठ्हरुमा आफ्ना
फोटाहरु छापिनेखालको राजनीति गरियोस। बर्ुबकहरुलाई ज्ञानै छैन, अमर हुन
यतिविधि दण्डा पेल्नै पर्दैन। अमर त, यसै भईन्छ। अस्तु।