Wednesday, July 1, 2009
0 भ्रष्टाचारीहरू बढ्दैछन्, भ्रष्टाचारको सिढी चढ्दैछन्
-चन्दन रौनियार
वीरगंज शहर बितेको दिनहरूमा जसरी अन्य कामले गर्दा जति चर्चित भएको थियो
। हाल आएर त्यतिकै नराम्रा कार्यहरुले गर्दा सबैतिर चर्चा पाइरहेको छ ।
आर्थिक नगरी, व्यापारिक नगरी, शिक्षित नगरी, एफएम नगरी लगायत अन्य कारणले
गर्दा हाम्रँे सहर जसरी र्सवव्यापी रूपमा चर्चामा रहेको थियो । त्यसैगरी
अचेल भ्रष्टाचारी नगरी पनि भनेर चर्चा बटुल्दै छ । हाम्रँे वीरगंजमा
भ्रष्टाचार गर्नेहरूको बाढी आएको छ । यत्रतत्र भ्रष्टाचार हुन थालेको छ र
यस्ता कार्यहरू प्रायः गरी सरकारी संघसंस्थाहरूमा काम गर्ने पदाधिकारी र
कर्मचारीबाटै हुने गरेका छन् । उसै पनि सरकारी कार्यालयमा भ्रष्टाचार
हुने गरेको कुरा कुनै नौलो होइन तर पनि बितेका दिनहरूभन्दा अहिले आएर यो
कार्यले निकै बढावा पाइरहेको छ ।
दैनिक रूपमा कुनै न कुनै कार्यालयमा यसरी भ्रष्टाचार गर्ने गरिएको
यथार्थ हामीमाझ छ । सरकारी कर्मचारीहरूप्रति जनताको विश्वास दिनानुदिन
घट्दो छ भ्रष्टाचारको
कारण ।
यसरी भ्रष्टाचार गर्नेहरुमा सरकारी कार्यालयमा टेबुल, कुसीमा बसी काम
गर्ने कर्मचारीहरू मात्रै छैनन् जनतालाई शान्ति सुरक्ष्ँा प्रदान गर्नको
निमित्त खटेका प्रहरीहरू पनि उत्तिकै मात्रामा सक्रिय छन् । प्रहरीको
मुख्य दायित्व भनेको अपराधिक गतिविधि संचालन हुन नदिनु, समाजमा कलहको
वातावरण सिर्जना हुन नदिनु, जनताको सुरक्ष्ँा गर्नु, समाज र समग्र
राष्ट्रलाई साम्य तथा सभ्य बनाइ राख्नु हो । तर प्रहरीहरू यस्तो
कार्यप्रति इमान्दार तथा गम्भीर नभएको र्छल· पार्छ उनीहरूकै गतिविधि तथा
क्रियाकलापले समाजमा शान्ति स्थापना गर्नुभन्दा पनि भ्रष्टाचारको पैसा
कमाउनेतर्फनै ध्यान केन्द्रीत गरेको पाइन्छ । पत्रपत्रिकामा छयाप्छयाप्ती
प्रहरीले भ्रष्टाचार गरेको तात्तातो खबर पढ्न पाइन्छ । प्रहरीले
भ्रष्टाचार गरेकै कारण कारबाही तथा जागिरबाटै समेत हात धुनु परेको यथार्थ
देखेका छौं हामीले । यदी प्रहरीले दैनिक रूपमा भ्रष्टाचार गरेको दृश्य
आप\mनै आ"खाले देख्नु छ भने जोकोहीले पनि भन्सार एरियामा गएर देख्न
सकिन्छ ।
अचेल, गम्भीरतापर्ूवक कुरा गर्ने हो भने हरेक क्षेत्रलाई सताएको रोग हो-
भ्रष्टाचार । कुन्नी कहा"बाट हाम्रो नेपालजस्तो देशमा पसेको छ यो रोग ।
सबैलाई ग्रस्त पारेको छ यस्ले । सबैले मन, मस्तिष्कमा आप\mनो घरजम बसाउन
थालेको छ यो भ्रष्टाचार भन्ने बजियाले । भ्रष्टाचार भन्ने रोग निकै भयानक
हु"दो रहेछ नत्र भने यसले कसैको जागिर नै कसरी खुस्काइ दिन्थ्यो त -
अब कुरा गरौं केही दिन अगाडिको, ँप्रहरीले लाखौंको रकम असूल गरी
तस्करलाई छाडे, भ्रष्ट प्रहरीको जागिर चट, घुसखोरी कर्मचारी कारबाहीमा
परे, गाविस सचिवद्वारा रकम हिनामिना, घुस लिंदै गर्दा पक्राउ, ट्राफिक
प्रहरी रकम असूल्न व्यस्त, वन कर्मचारीको मिलोमतोमा काठको तस्करी' जस्ता
अनेक खालका शर्ीष्ाकमा पत्रिकाहरूमा समाचार पढ्न पाइएको छ । के यो
शर्ीष्ाक भ्रष्टाचारको जिउ"दो प्रमाण होइन - सा"च्चै एउटा कुरा त लेख्नै
बिर्सर्ेेमाथि जति पनि शर्ीष्ाकहरू छन् त्यो कृतिम चाहिं होइन सबै
पत्रपत्रिकाहरूमा छापिएका हुन् । कुनै न कुनै पत्रिकामा प्रायः हरेक दिन
यस्ता खालका भ्रष्टाचारको खबरहरू छापिने गरेका छन् । हामीलाई यस्ता
खबरहरू पढ्दा-पढ्दा वाकवाकी लागीसकेको छ तर यस्तो कुनियत बोकी भ्रष्टाचार
गर्नेहरूलाई कुनै प्रकारको असर परेको छैन । आप\mनो कामको पर्दाफास
हु"दासम्म पनि रत्तिभर लाज नमानी एकोहोरो तल्लिन छन् भ्रष्टयुक्त कार्य
गर्न, बुझेर पनि बुझ पचाइरहेका छन्, भ्रष्टाचारलाई बढाइरहेका छन् ।
म त के कुरालाई लिएर अचम्ममा पर्छर्ुुने छापा तथा विद्युतीय
संचारमाध्यमहरूले भ्रष्टाचार गरेको पोल खोलिरहेको समयमा त यत्तिका
मात्रामा भ्रष्टाचार भइरहेको छ भने यदि संचारमाध्यम नभएको भए कतिसम्म
भ्रष्टाचार हुने थियो - संचार क्ष्ँेत्रलाई देशको चौथो अंग तथा समाजको
तेश्रो आ"खा भन्ने गरिन्छ । हाम्रँे तेश्रो आ"खा सक्रिय तथा दुरूस्त
रहेकै कारण हामी त्यस्ता भ्रष्टाचारलाई देख्न पाइरहेका छौं । यदि यो
नभएको भए यस्ता कुरा बाहिर आउ"थ्यो जस्तो लाग्दैन मलाई । भ्रष्ट कार्यलाई
निरूत्साहित गर्ने कार्यमा अतुलनीय भूमिका खेल्दैछ संचारक्षेत्र तथा
संचारकर्मीले । पत्रकार महोदयकै कृपाले हामी भ्रष्टाचार भएको स्थल तथा
भ्रष्टाचारी व्यक्ति, संस्थाको बारेमा जान्न पाइरहेका छौं । यदि उहा"हरू
नभएको भए समाज तथा देशको हालत कस्तो हुने थियो - सोच्नुस त ।
वास्तवमा भ्रष्टाचार गर्नु भनेको पाप त हो नै, यो गैरकानूनी पनि हो ।
कोही भ्रष्टाचार गरेर धनि त बन्ला तर त्यो धन टिकाउ हु"दैन । कहिले न
कहिले, कुनै न कुनै कारणवश त्यो नष्ट भएरै जान्छ र भ्रष्टाचार गरी कमाएको
धन दैव्रि्रकोप वा अन्य घटनाबाट नष्ट भएको पनि हामीले बेलाबखत सुन्ने र
देख्ने गरेका छौं । तर्सथ मेहनत गरी कमाऔं, कसैलाई दुःख दिइ, अन्याय गरी
धन कमाउने सोचलाई विलकुलै त्यागौं । यदि देशमा भ्रष्टाचारीको संख्या यसरी
नै बढ्दै गएमा सुन्दर नेपाल हैन कि भ्रष्टाचारी नेपाल भन्न पनि बेर
लगाउ"दैनन् विदेशीहरूले । -वीरगंज
वीरगंज शहर बितेको दिनहरूमा जसरी अन्य कामले गर्दा जति चर्चित भएको थियो
। हाल आएर त्यतिकै नराम्रा कार्यहरुले गर्दा सबैतिर चर्चा पाइरहेको छ ।
आर्थिक नगरी, व्यापारिक नगरी, शिक्षित नगरी, एफएम नगरी लगायत अन्य कारणले
गर्दा हाम्रँे सहर जसरी र्सवव्यापी रूपमा चर्चामा रहेको थियो । त्यसैगरी
अचेल भ्रष्टाचारी नगरी पनि भनेर चर्चा बटुल्दै छ । हाम्रँे वीरगंजमा
भ्रष्टाचार गर्नेहरूको बाढी आएको छ । यत्रतत्र भ्रष्टाचार हुन थालेको छ र
यस्ता कार्यहरू प्रायः गरी सरकारी संघसंस्थाहरूमा काम गर्ने पदाधिकारी र
कर्मचारीबाटै हुने गरेका छन् । उसै पनि सरकारी कार्यालयमा भ्रष्टाचार
हुने गरेको कुरा कुनै नौलो होइन तर पनि बितेका दिनहरूभन्दा अहिले आएर यो
कार्यले निकै बढावा पाइरहेको छ ।
दैनिक रूपमा कुनै न कुनै कार्यालयमा यसरी भ्रष्टाचार गर्ने गरिएको
यथार्थ हामीमाझ छ । सरकारी कर्मचारीहरूप्रति जनताको विश्वास दिनानुदिन
घट्दो छ भ्रष्टाचारको
कारण ।
यसरी भ्रष्टाचार गर्नेहरुमा सरकारी कार्यालयमा टेबुल, कुसीमा बसी काम
गर्ने कर्मचारीहरू मात्रै छैनन् जनतालाई शान्ति सुरक्ष्ँा प्रदान गर्नको
निमित्त खटेका प्रहरीहरू पनि उत्तिकै मात्रामा सक्रिय छन् । प्रहरीको
मुख्य दायित्व भनेको अपराधिक गतिविधि संचालन हुन नदिनु, समाजमा कलहको
वातावरण सिर्जना हुन नदिनु, जनताको सुरक्ष्ँा गर्नु, समाज र समग्र
राष्ट्रलाई साम्य तथा सभ्य बनाइ राख्नु हो । तर प्रहरीहरू यस्तो
कार्यप्रति इमान्दार तथा गम्भीर नभएको र्छल· पार्छ उनीहरूकै गतिविधि तथा
क्रियाकलापले समाजमा शान्ति स्थापना गर्नुभन्दा पनि भ्रष्टाचारको पैसा
कमाउनेतर्फनै ध्यान केन्द्रीत गरेको पाइन्छ । पत्रपत्रिकामा छयाप्छयाप्ती
प्रहरीले भ्रष्टाचार गरेको तात्तातो खबर पढ्न पाइन्छ । प्रहरीले
भ्रष्टाचार गरेकै कारण कारबाही तथा जागिरबाटै समेत हात धुनु परेको यथार्थ
देखेका छौं हामीले । यदी प्रहरीले दैनिक रूपमा भ्रष्टाचार गरेको दृश्य
आप\mनै आ"खाले देख्नु छ भने जोकोहीले पनि भन्सार एरियामा गएर देख्न
सकिन्छ ।
अचेल, गम्भीरतापर्ूवक कुरा गर्ने हो भने हरेक क्षेत्रलाई सताएको रोग हो-
भ्रष्टाचार । कुन्नी कहा"बाट हाम्रो नेपालजस्तो देशमा पसेको छ यो रोग ।
सबैलाई ग्रस्त पारेको छ यस्ले । सबैले मन, मस्तिष्कमा आप\mनो घरजम बसाउन
थालेको छ यो भ्रष्टाचार भन्ने बजियाले । भ्रष्टाचार भन्ने रोग निकै भयानक
हु"दो रहेछ नत्र भने यसले कसैको जागिर नै कसरी खुस्काइ दिन्थ्यो त -
अब कुरा गरौं केही दिन अगाडिको, ँप्रहरीले लाखौंको रकम असूल गरी
तस्करलाई छाडे, भ्रष्ट प्रहरीको जागिर चट, घुसखोरी कर्मचारी कारबाहीमा
परे, गाविस सचिवद्वारा रकम हिनामिना, घुस लिंदै गर्दा पक्राउ, ट्राफिक
प्रहरी रकम असूल्न व्यस्त, वन कर्मचारीको मिलोमतोमा काठको तस्करी' जस्ता
अनेक खालका शर्ीष्ाकमा पत्रिकाहरूमा समाचार पढ्न पाइएको छ । के यो
शर्ीष्ाक भ्रष्टाचारको जिउ"दो प्रमाण होइन - सा"च्चै एउटा कुरा त लेख्नै
बिर्सर्ेेमाथि जति पनि शर्ीष्ाकहरू छन् त्यो कृतिम चाहिं होइन सबै
पत्रपत्रिकाहरूमा छापिएका हुन् । कुनै न कुनै पत्रिकामा प्रायः हरेक दिन
यस्ता खालका भ्रष्टाचारको खबरहरू छापिने गरेका छन् । हामीलाई यस्ता
खबरहरू पढ्दा-पढ्दा वाकवाकी लागीसकेको छ तर यस्तो कुनियत बोकी भ्रष्टाचार
गर्नेहरूलाई कुनै प्रकारको असर परेको छैन । आप\mनो कामको पर्दाफास
हु"दासम्म पनि रत्तिभर लाज नमानी एकोहोरो तल्लिन छन् भ्रष्टयुक्त कार्य
गर्न, बुझेर पनि बुझ पचाइरहेका छन्, भ्रष्टाचारलाई बढाइरहेका छन् ।
म त के कुरालाई लिएर अचम्ममा पर्छर्ुुने छापा तथा विद्युतीय
संचारमाध्यमहरूले भ्रष्टाचार गरेको पोल खोलिरहेको समयमा त यत्तिका
मात्रामा भ्रष्टाचार भइरहेको छ भने यदि संचारमाध्यम नभएको भए कतिसम्म
भ्रष्टाचार हुने थियो - संचार क्ष्ँेत्रलाई देशको चौथो अंग तथा समाजको
तेश्रो आ"खा भन्ने गरिन्छ । हाम्रँे तेश्रो आ"खा सक्रिय तथा दुरूस्त
रहेकै कारण हामी त्यस्ता भ्रष्टाचारलाई देख्न पाइरहेका छौं । यदि यो
नभएको भए यस्ता कुरा बाहिर आउ"थ्यो जस्तो लाग्दैन मलाई । भ्रष्ट कार्यलाई
निरूत्साहित गर्ने कार्यमा अतुलनीय भूमिका खेल्दैछ संचारक्षेत्र तथा
संचारकर्मीले । पत्रकार महोदयकै कृपाले हामी भ्रष्टाचार भएको स्थल तथा
भ्रष्टाचारी व्यक्ति, संस्थाको बारेमा जान्न पाइरहेका छौं । यदि उहा"हरू
नभएको भए समाज तथा देशको हालत कस्तो हुने थियो - सोच्नुस त ।
वास्तवमा भ्रष्टाचार गर्नु भनेको पाप त हो नै, यो गैरकानूनी पनि हो ।
कोही भ्रष्टाचार गरेर धनि त बन्ला तर त्यो धन टिकाउ हु"दैन । कहिले न
कहिले, कुनै न कुनै कारणवश त्यो नष्ट भएरै जान्छ र भ्रष्टाचार गरी कमाएको
धन दैव्रि्रकोप वा अन्य घटनाबाट नष्ट भएको पनि हामीले बेलाबखत सुन्ने र
देख्ने गरेका छौं । तर्सथ मेहनत गरी कमाऔं, कसैलाई दुःख दिइ, अन्याय गरी
धन कमाउने सोचलाई विलकुलै त्यागौं । यदि देशमा भ्रष्टाचारीको संख्या यसरी
नै बढ्दै गएमा सुन्दर नेपाल हैन कि भ्रष्टाचारी नेपाल भन्न पनि बेर
लगाउ"दैनन् विदेशीहरूले । -वीरगंज
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments: